Codziennik Toskański, cz. 8: Ukryty tapas bar.

Dni zaczęły zlewać mi się w jedną, wielką całość. Może przez to, że wsiąknęłam bardzo głęboko w twórczy proces.

Wielką radość sprawiają mi spacery, nawet krótkie przerwy, wyjście i powrót.

Radość sprawia mi też idealnie powtarzalny rytm dnia, który sobie wyrobiłam.

Pobudka z pianiem koguta zamiast budzika, medytacja, pierwsza faza pisania, ćwiczenia lub joggiging, późne śniadanie i po raz kolejny pisanie czy to bloga czy scenariusza. Lunch i spacer i pisanie znowu. O zachodzie słońca powoli odkładanie pracy na bok, małe aperitivo w pomarańczowych promieniach i książka na tarasie. Po zachodzie słońca najczęściej wspólny wieczór filmowy.

W piątkowy wieczór, w nagrodę za bardzo owocny i pełen małych sukcesów tydzień pracy, postanowiliśmy wybrać się do knajpy na lampkę wina i dobre tapasy.

Restauracja nazywa się "Degusta Le Fonti a San Giorgio" i oferuje rewelacyjne tapasy własnej produkcji oraz wino z ichniejszej winnicy. Wszystko w bardzo dobrych cenach. Aż niespotykane jest to by kieliszek bardzo dobrego wina kosztował 2,5 euro. Sprawdzone, polecone.

Szczególnie chciałabym polecić 2 pozycje z menu, które w dodatku doskonale smakują właśnie w parze.

Kanapka. Niby nic takiego, ale... tutaj można sobie wybrać z czym dokładnie taką świeżą kanapkę chcemy. No i komisyjnie stwierdziliśmy, że kompozycja następująca wygrała cały wieczór.

Ser kozi ich produkcji, z pikantnym salami i do tego marmolada z czerwonej cebuli oraz odrobina sosu z pepperoncino. Jeśli chodzi o warzywa to poszliśmy prosto - świeże pomidory i sałata. Wiem, że na pewno jeszcze przynajmniej raz chcę tam zawitać na dokładnie w taki sposób skomponowane niebo kulinarne.

Wino różowe - mają do wyboru tylko dwa - jedno musujące, a drugie nie. To musujące jest warte grzechu - wspaniały smak, orzeźwiający bukiet - bomba.

Kolejny przykład na to jak bardzo smakuje mi prostota. Prostota smaków, prostota działania i prostoda życia.